Story 2

Allereerst bedankt voor alle super leuke en vooral lieve reacties op mijn vorige reisverhaal! Ik ben pas een week verder, maar heb al weer 100 verhalen haha. Ik zal me proberen in te houden, maar laat jullie graag mee genieten van mijn leven hier :).

Allereerst about my girls, het is echt moeilijk om te beseffen wat hier allemaal gebeurd. De meiden komen echt letterlijk aanrennen als Tessa en ik aan komen fietsen, zo vrolijk, zo dankbaar en zo lief. Maar langzamerhand horen we steeds meer dingen die ze mee hebben gemaakt en dat is best moeilijk. Je merkt ook dat sommige meisjes last hebben van stemmingswisselingen en zichzelf snijden. Ondanks het feit dat ze met z'n allen samen wonen in het Avanthi Devi Girls home is het nog niet opgelost. Sommige meisjes zijn 18, hebben hun school afgerond en moeten het weeshuis eigenlijk verlaten.. Maar ze krijgen slechte baantjes aangeboden met een salaris van 3000 rs per maand, dit is 18,75 euro..... 18,75 per maand?!?! Onvoorstelbaar... Gelukkig kunnen ze tot nog toe gewoon blijven in het weeshuis. Eigenlijk zijn er maar 3 opties; of ze gaan studeren (wat hier allemaal wel zo goed als gratis is) en als ze geluk hebben kunnen ze dan op een campus wonen, of een baan vinden waar ze genoeg verdienen om een eigen leven op te bouwen (dit is bijna niet haalbaar) of een goede man vinden en trouwen (dit is ook heel lastig, aangezien de meeste mannen hier vreselijke wezens zijn en de kwetsbare meisjes uitzoeken en uitbuiten). Helaas wonen er hier ECHT vreselijke mannen, mannen die hele jonge meisjes misbruiken, meisjes proberen te lokken en zelfs mannen die 's avonds proberen het weeshuis binnen te komen om meisjes mee te nemen. Het is echt niet te geloven wat voor'n types er op deze wereld wonen... De meisjes zijn bang en dat is logisch, nu hebben ze elkaar nog en een huis maar hoe moet dat nou als ze straks op straat staan en voor zichzelf moeten zorgen?! Ik kan er echt nachten van wakker liggen.. Wij gaan door middel van onze workshops proberen ze heel veel skills bij te brengen, waardoor ze een kans hebben op een betere toekomst. Sommige meiden zijn zo naïef, onzeker, lief en hebben zo weinig kennis waardoor je gewoon weet dat ze heel makkelijk een slachtoffer kunnen worden van zo'n gruwelijke man..
Om even een idee te geven van hun leven; het is 1 groot huis. Buiten spelen doen ze eigenlijk alleen als er bezoek komt om met ze te spelen, oftwel Tessa en ik elke middag haha. Ze hebben een volleybalnet en 1 volleybal waar ze helemaal gek op zijn, dus ja hoor daar gaan we elke dag in de bloedhete zon volleyballen. Verder is er 1 schommel en een soort ronddraai speelding (waar eigenlijk nooit iemand op zit) & dat is het, dus je kunt je wel voorstellen hoe blij ze zijn als wij aankomen op de fiets. Ze fietsen gerust 4 uur lang rondjes in de tuin haha, hoe leuk ze dat vinden kunnen jullie je niet voorstellen denk ik. Verder improviseren we wat met een springtouw, maria koekoek, handklapspelletjes en proberen we een gesprek aan te knopen. De taalbarrière is lastig, dus ik ben begonnen met Singalees leren. Daar is echt geen touw aan vast te knopen haha, maar wel heel leuk "oyata kohomada?" = hoe gaat het. Ze lachen me nog een beetje uit om m'n uitspraak maar hé we snappen elkaar. Nederlands leren doe ik ze ook, maar dat is zo grappig want die ggggg lukt ze niet.
Oja de meiden wilden heel graag nagellak, dus tuurlijk kopen wij nagellak voor ze. Rood, roze, oranje en 120 handjes verder kwamen ze erachter dat het ook wel heel leuk was om 2 kleuren op 1 nagel te hebben & wat dacht je van hun teennagels.... Haha dus een paar uur later waren ze allemaal helemaal gelukkig. Alleen ze moesten het er wel weer afhalen voor school, want daar mag het niet. Daarom hadden we het expres op vrijdag gedaan, voor het weekend. Sommige meisjes hadden het er niet afgehaald met als gevolg tikken van de leraar?! Dat dat nog gebeurd hé, ze moeten ook allemaal heel netjes naar school in schooluniform. Super schattig, allemaal hetzelfde witte jurkje (veel beter, hierdoor geen onderscheid tussen arm en rijk), vlechtjes in hun haren en 2 grote rode strikken.
Verder lopen er wel eens 'blanke' mensen langs het weeshuis. De meiden worden dan helemaal enthousiast en roepen "ASHLEY, TESSA, YOUR FAMILY?" of "ASHLEY, TESSA, BOYFRIENDDD OEEEEH?" en dat dus bij elke blanke haha en geloof me er lopen opeens super veel "blanke" in Sri Lanka rond en die mensen maar vrolijk zwaaien naar ons, nou dan kunnen ze de pret helemaal niet meer bedwingen. Het mooiste vind ik als Tessa mee doet en ze de meiden wijs maakt dat haar familie of vriend echt langsloopt, die koppies van hun geweldig haha.

We hadden er van de week opeens 3 huisgenoten bij, een vrouw met 2 kinderen (denk 5 en 3 jaar oud). Ze konden niet meer thuis wonen omdat de vrouw door haar man werd mishandeld. Ze mocht hier een nachtje slapen tot er een oplossing was. Hartverscheurend, de vrouw sliep hier in huis voor het eerst op een bed... Ze moet werken anders kan ze niet overleven, ze heeft geen huis, geen geld helemaal niks. Dus nu gaat ze werken maar dan kan ze niet meer voor haar kinderen zorgen én dit is dus de manier waardoor kinderen o.a. in een weeshuis terecht komen. Deze lieve kleine onschuldige kindjes wonen dus sinds gisteren in het babyweeshuis van SrilanCare, zonder moeder, zonder vader en flink overstuur. De moeder heeft een baan in Colombo, wat hier 3 uur vandaan is.... Vreselijk, hele gezin uit elkaar.. Dit soort dingen gebeuren dus dagelijks.

Oja dit is ook wel bijzonder. Er loopt dus een naakte man met alleen een soort sjaal om zijn middel geknoopt rond het huis. Hij is de hele dag (echt de hele dag, ik hoor hem 's ochtends al om 06:00u vegen) bezig met bladeren opvegen, stapels bladeren verbranden etc. Een paar dagen geleden kwam ik erachter dat hij dus hier buiten slaapt voor de deur, precies onder mijn raam. Nu ben ik er eindelijk achter wat die geluiden 's nachts zijn.. Hij vindt me alleen nog niet zo aardig, hoe vaak ik ook hoi zeg hij blijft me negeren, terwijl we eigenlijk gewoon een soort van buren/roommates zijn? Maar ik hou vol.

Verder fietsen we elke dag naar de supermarkt, waar meer personeel is dan klanten haha. Ze kijken ons eigenlijk ook altijd met z'n allen aan van wat we nu weer komen doen het is best wel grappig. Ze doen wel luxe inpakservice en brengen je spullen naar je auto etc.

Oh wat ook wel een mooie belevenis was, wij kwamen thuis en het is hier dus echt al pikkedonker om 19:00u en de stroom was uitgevallen. Maar no problem, solution = een kaars, je draait je drinkglas om laat er wat kaarsvet opvallen en hoppa je hebt er ook nog een houder bij. Dus ik loop met mijn glas met kaars naar mijn kamer en tuurlijk net op dat moment zie ik iets langs m'n voeten rennen & snel hè wauw. Dus ik ga met mijn kaars in het rond schijnen en toen zag ik het... Kijk eens naar je pink, die lengte & ehm de breedte van je duim.. (oké je kan ook gewoon naar je duim kijken) zo'n grote kakkerlak!!!!! OMG, dus ik gillen, springen, roepen (allemaal nog steeds in het donker met m'n kaars). Maar gelukkig wonen er hier heel veel lieve mensen in huis. Dus er kwamen 3 mannen (ja 3 voor 1 kakkerlak haha) naar mij toe om te helpen. Dat beest wist natuurlijk dat z'n laatste seconden hadden geslagen, dus verstopt zich. Wij zoeken, oké zij zoeken, in het donker met m'n kaars. Maar uiteindelijk hadden ze hem, ze hebben hier een geweldige spray waarmee ze snel en pijnloos sterven (denk ik). Het is alleen zo giftig dat ik de volgende ochtend een stuk of 6 dode beesten in de badkamer zag liggen, terwijl daar nooit op gesprayd was... :o. Maar i don't care als ze maar weggaan. Verder ging ik rustig rustig douchen in het donker, met m'n kaars in het hoekje van de badkamer hopend dat die niet uit ging.. er geen salamander op m'n hoofd klom en erop vertrouwend dat alle spinnen op hun plek blijven. Het ging prima, je zou bijna denken dat ik vroeger bij de padvinders ofzo heb gezeten.
Verder heb ik een garnaal gegeten (dat is echt heftig voor mij) en groeit er denk ik een ananasboom in m'n buik, dus alles gaat prima.

Naast al het harde werken, cultuursnuiven en alle indrukken doen we hier natuurlijk ook leuke dingen. We zijn naar het Wilhattu national park geweest. Dit is een park van 130.000 hectare!!!!! Niet normaal, we hebben daar ook echt serieus 11 uur rondgereden en kregen het voor elkaar om geen enkele olifant te zien. Er waren in tegenstelling tot een dierentuin in NL super weinig dieren op heeeel veeeel grond. Maar het was super vet om mee te maken en prachtig.

Nou dat was het wel weer, de cosmopolitan ligt standaard op tafel klaar om wat beesten mee neer te slaan. Want ik kan je vertellen, ik heb alleen al 12 muggenbulten op m'n arm.... Muskyto love white people (zeggen de meisjes).... oyeaaah wat een geluk.

Tot snel weer.
XXXXXXXX