My life in Sri Lanka
Blijf op de hoogte en volg Ashley
25 Februari 2016 | Sri Lanka, Anuradhapura
Daar zit ik dan, al bijna 2 weken aan de andere kant van de wereld. Wat allemaal begon met een hectische start. Ik kon bijna niet mee met het vliegtuig, omdat het overboekt was (wat blijkbaar heel normaal is, ookal betaal je bizar veel geld voor een ticket). Er waren nog maar 4 stoelen over, maar nog 7 mensen die mee wilden waaronder ik en ohja Tessa had wel al een stoel dus die moest dan maar alvast gaan en dan kon ik morgen ofzo, vertelde die vrouw doodleuk. Oftewel stressss! Uiteindelijk heb ik een stoel bemachtigd op rij 44(!) en Tessa op rij 17 gezellig joh :). Maar goed no problem want ik kon mee!!!! Prima vlucht gehad met een gigantisch groot vliegtuig (ik vloog altijd in die kleintjes met ergens een tvtje in de verte en nu had ik opeens een ruime stoel, een eigen tv en kreeg ik eten in overvloed), we hadden een overstap op Abu Dhabi!!! Heel vet om mee te maken, het is daar heel mooi. Na ongeveer 17 uur reizen kwamen we eindelijk in ons hotel aan in Negombo, waar we heerlijk 2 dagen hebben uitgerust, gezwommen en de eerste indrukken hebben opgedaan. Toen begon ons avontuur pas echt, een 4 uur lange reis naar Anuradhapura waar we gedurende onze stage verblijven. Het was een bijzondere reis, waarbij de jongen die ons op kwam halen onderweg 3x stopte om te bidden, we nog even een politieagent op moesten halen en ik moest verbergen dat mijn gordel kapot was haha hectisch. We kregen een warm welkom in ons nieuwe huis met een poster met onze foto's op de deur, een lunch zo uitgebreid niet normaal en heel veel mensen die zich voor kwamen stellen. We hebben allebei een eigen kamer, met gratis 100 insecten erbij. Het bed is net iets te klein voor mij want de mensen zijn hier niet zo groot en de klamboe is net iets te klein voor het bed, dus dat is best wennen voor mij met mijn insectenfobie. De douche is ijskoud, ja dat is de enige optie maar ik zeg je eerlijk het is heerlijk. Verder douche ik standaard met 1 kikker, 10 muggen en hangt er iets aan het plafond waarvan ik me nog steeds afvraag of het een vleermuis of een blaadje is. Oftwel m'n mindset moest ik even helemaal omgooien. Ik was nog nooit buiten Europa geweest, dus de temperatuur is wennen maar HEEEEERLIJK!!! en ohja ik eet in Nederland nooit vis en hier krijg ik het zo'n 2x per dag. Dat is even aanpassen voor mij, maar ik verbaas mezelf elke dag weer. Eergisteren heb ik een vis gegeten, waar het hoofd, de tanden en het oog nog aanzaten, met mijn handen :O want je krijgt hier echt geen mes. Bizar haahahha had nooit verwacht dat ik dat zou doen. Maar gezond word ik hier dus zeker. Verder zijn we druk bezig geweest met de weg verkennen op de fiets! Even wennen fietsen zonder fietspad tussen de chaos drukte, aan de linkerkant van de weg, leuk joh met rotondes :p. Nadat we ongeveer 10 x zijn verdwaald in alleen al onze straat, weten we inmiddels de weg goed te vinden. Elke fietstocht is een uitdaging je komt gaten in de wegen tegen, vechtende zwerfhonden, koeien, mensen die verbaasd naar je kijken, zwaaiende kindjes, vuurstapels langs de kant van de weg (ze verbranden hun afval) en nog veel meer. Verder hebben we al wat prachtige tempels bezocht, een jongen die hier woont nam ons mee naar Mihintale, wat echt prachtig was. We moesten 1000en trappen op, waar apen onze bloemen probeerde te stelen en we werden overweldigd door de prachtige indrukken. Toen we op een plek zaten met een prachtig uitzicht, heel veel rust en een aap naast me, wilde hij ons beter leren kennen. Hij kwam met een vragen ronde, met vragen als "ben je gelukkig?" en "als je 1 ding in de wereld mocht veranderen wat zou dat dan zijn?". Ik vond het bizar maar geweldig. Zo'n andere cultuur en zo'n ander leven, op zo'n mooie plek. Awesome!
& dan ons doel van deze stage: de meisjes van het Avanthi Devi Girls home. Ze zijn geweldig!!! 60 meisjes in 1 weeshuis waar we elke middag als ze uit school komen naar toe gaan. Het is prachtig om te zien hoe ze het huis uit komen rennen als wij aan komen fietsen met die blije koppies, dat we er weer zijn. Meisjes die je komen knuffelen, handjes vasthouden en dolgraag met je willen volleyballen, cricket spelen, springtouwen etc. Het is heel bijzonder om te zien hoe de meisjes leven, met een stuk of 15 meiden op 1 kamer van 6 t/m 18 jaar, heel primitief maar tevreden. Het lijkt net 1 grote familie. Maar het is hartverscheurend om te horen wat sommige meisjes hebben meegemaakt, dingen die wij in het veilige Nederland niet kunnen voorstellen.. Maar wat mooi dat ik hier nu ben en kan helpen!! We zijn al druk bezig met de workshops en hebben onwijs veel zin om er mee aan de slag te gaan, dan kunnen we echt wat gaan betekenen voor ze. Verder gaat de vertrouwensband opbouwen heel goed, we komen elke dag langs maar toch vragen de meiden elke dag opnieuw "you come tomorrow?" "can you come early in the morning?" Het is heel leuk om te merken dat ze heel graag willen dat we langskomen, verder zijn ze geobserdeerd door mijn haar, wenkbrauwen en ogen hahahaha. Het is heel grappig en ze willen het allemaal aanraken. Ze zijn super lief en vertellen elke 5 minuten 'you beautiful" en als je het terug zegt kruipen ze bijna in de grond van verlegenheid en lachen zo schattig waardoor je hele dag weer goed is. Gisteren heb ik mijn eerste sponsor geld goed besteed, de school is hier gratis maar toch wachten er nog een aantal meisjes uit het weeshuis tot ze naar school kunnen omdat ze wel zelf een stoel, tafel, schooluniform en materialen moeten kopen. Maar hier is helaas geen geld voor, dus ik heb gisteren 1 meisje heel gelukkig gemaakt door dit voor haar te betalen. Nu kan zij lekker naar school!!! Wat een mooi idee :) thankyou, thankyou, thankyou voor de sponsors. Verder zijn sommige verschillen grappig om mee te maken, ze vragen je wat je favoriete eten is en dat van hun is altijd fruit? haha ik weet zeker dat niemand dat in Nederland zegt en het kwam nog lang niet in mijn hoofd op haha en ze willen de hele dag volleyballen in de bloedhete zon wat bijna niet te doen is. Het zijn echt geweldige meisjes, het geeft meer voldoening om hier te zijn dan ik ooit had verwacht.
Tessa en ik vermaken ons hier heel goed, vanmiddag hebben we nog een soort gevecht gehad met een bizar groot insect die op Tessa's kamer zat. Oké eigenlijk hebben wij geen gevecht gehad maar de jongen die bij ons in huis woont die geen woord Engels spreekt. Maar hij snapte wel dat dat beest weg moest en wij stonden op een afstandje te kijken en te gillen, het was hilarisch. Hij sloeg hem van haar muur en toen was die verdwenen. Na lang zoeken (want de stroom was uitgevallen dus het was donker) vond hij hem op de grond pakt hem gerust op en wij maar met zijn 2en gillend door het huis rennen. Volgens mij had hij de lol van zijn leven hahahaha. Het is geweldig hier, de tijd vliegt en ik ben heeeel benieuwd wat ik allemaal nog meer mee ga maken.
Ik hou jullie op de hoogte.
Lots of love, from Sri Lanka
XXXXXXXXXX
& dan ons doel van deze stage: de meisjes van het Avanthi Devi Girls home. Ze zijn geweldig!!! 60 meisjes in 1 weeshuis waar we elke middag als ze uit school komen naar toe gaan. Het is prachtig om te zien hoe ze het huis uit komen rennen als wij aan komen fietsen met die blije koppies, dat we er weer zijn. Meisjes die je komen knuffelen, handjes vasthouden en dolgraag met je willen volleyballen, cricket spelen, springtouwen etc. Het is heel bijzonder om te zien hoe de meisjes leven, met een stuk of 15 meiden op 1 kamer van 6 t/m 18 jaar, heel primitief maar tevreden. Het lijkt net 1 grote familie. Maar het is hartverscheurend om te horen wat sommige meisjes hebben meegemaakt, dingen die wij in het veilige Nederland niet kunnen voorstellen.. Maar wat mooi dat ik hier nu ben en kan helpen!! We zijn al druk bezig met de workshops en hebben onwijs veel zin om er mee aan de slag te gaan, dan kunnen we echt wat gaan betekenen voor ze. Verder gaat de vertrouwensband opbouwen heel goed, we komen elke dag langs maar toch vragen de meiden elke dag opnieuw "you come tomorrow?" "can you come early in the morning?" Het is heel leuk om te merken dat ze heel graag willen dat we langskomen, verder zijn ze geobserdeerd door mijn haar, wenkbrauwen en ogen hahahaha. Het is heel grappig en ze willen het allemaal aanraken. Ze zijn super lief en vertellen elke 5 minuten 'you beautiful" en als je het terug zegt kruipen ze bijna in de grond van verlegenheid en lachen zo schattig waardoor je hele dag weer goed is. Gisteren heb ik mijn eerste sponsor geld goed besteed, de school is hier gratis maar toch wachten er nog een aantal meisjes uit het weeshuis tot ze naar school kunnen omdat ze wel zelf een stoel, tafel, schooluniform en materialen moeten kopen. Maar hier is helaas geen geld voor, dus ik heb gisteren 1 meisje heel gelukkig gemaakt door dit voor haar te betalen. Nu kan zij lekker naar school!!! Wat een mooi idee :) thankyou, thankyou, thankyou voor de sponsors. Verder zijn sommige verschillen grappig om mee te maken, ze vragen je wat je favoriete eten is en dat van hun is altijd fruit? haha ik weet zeker dat niemand dat in Nederland zegt en het kwam nog lang niet in mijn hoofd op haha en ze willen de hele dag volleyballen in de bloedhete zon wat bijna niet te doen is. Het zijn echt geweldige meisjes, het geeft meer voldoening om hier te zijn dan ik ooit had verwacht.
Tessa en ik vermaken ons hier heel goed, vanmiddag hebben we nog een soort gevecht gehad met een bizar groot insect die op Tessa's kamer zat. Oké eigenlijk hebben wij geen gevecht gehad maar de jongen die bij ons in huis woont die geen woord Engels spreekt. Maar hij snapte wel dat dat beest weg moest en wij stonden op een afstandje te kijken en te gillen, het was hilarisch. Hij sloeg hem van haar muur en toen was die verdwenen. Na lang zoeken (want de stroom was uitgevallen dus het was donker) vond hij hem op de grond pakt hem gerust op en wij maar met zijn 2en gillend door het huis rennen. Volgens mij had hij de lol van zijn leven hahahaha. Het is geweldig hier, de tijd vliegt en ik ben heeeel benieuwd wat ik allemaal nog meer mee ga maken.
Ik hou jullie op de hoogte.
Lots of love, from Sri Lanka
XXXXXXXXXX
-
25 Februari 2016 - 18:01
Kelly:
Lieverd!
wat gaaf om te lezen wat je allemaal al hebt meegemaakt en echt tof dat je met het 1e sponsor geld al zoiets geweldigs hebt kunnen doen!!
keep up the goodwork en wel weer naar huis komen graag:)
Loveyou -
25 Februari 2016 - 18:23
Elles:
Lieve Ashley, erg fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. En wat heb je het toch leuk geschreven, zit hier echt te genieten. Super wat je daar doet en nog gaat doen -
25 Februari 2016 - 20:35
Hans Van Kampen:
Super leuk verhaal!! Je bent echt een mooi mens dat je dit allemaal doet! -
25 Februari 2016 - 21:42
Bianca De Graauw:
Hartstikke leuk reisverslag Ashley! Je kan altijd nog schrijfster worden. Ik blijf Je volgen. Ciao -
25 Februari 2016 - 21:43
Kirsten Olijve:
Hee Ash! Heerlijk geschreven dit verhaal, echt super tof wat je daar doet en blijf ons vooral op de hoogte houden!! :) -
26 Februari 2016 - 08:17
Ashley Porton:
Bedankt voor de super lieve reacties ☺️❤️ -
26 Februari 2016 - 16:22
Papa:
Hoi Ashley,
Prachtig om te lezen hoe hoed je het naar je zin hebt. Je hebt je super snel aangepast en bent gewoon een fantastische sociale meid met het hart op de juiste plek.
Veel plezier en keep up the good work.
Kus Pa -
26 Februari 2016 - 20:38
Kv:
Great! -
27 Februari 2016 - 11:58
Opa:
Ach ik hoef niet zoveel te schrijven, want je weet hoe ik over je actie in Sri lanka denk, super mop!!!!!!
En je zal nog veel enge beesten tegen komen. En een knuffeltje van mij. -
28 Februari 2016 - 18:59
Josee Van Santen :
Van je moeder heb ik jouw eerste reisverslag doorgestuurd gekregen en ik heb er enorm van genoten!! Wat schrijf je ontzettend leuk en wat ben je al goed bezig!! En die insectenfobie ben je over 5 maanden in ieder geval helemaal kwijt ;-) Ik wens je een hele mooie tijd daar aan de ander kant van de aardbol en kijk nu al uit naar het volgende reisverslag! Lieve groet, Josee -
28 Februari 2016 - 19:52
Francine Raadsma:
Hoi Ashley, wat ontzettend leuk om te lezen wat je daar allemaal meemaakt! Laat maar weten of je nog een sponsor voor een schooltafeltje nodig hebt! Heel veel succes, groetjes van Rinke en Francine -
01 Maart 2016 - 09:05
Coby Viergever:
Lieve Ashley, vanmorgen in bed jouw verhaal gelezen. Prachtig, ik merk dat je het ook leuk vindt om zo'n verslag te schrijven. Heel uitgebreid, zodat we een goede voorstelling van jouw leven daar kunnen maken.
Het lijkt qua insecten wel een beetje op onze ervaringen in Nicaragua toen wij daar woonden.
Ook de vis met alles erop en eraan klinkt bekend -
01 Maart 2016 - 09:05
Coby Viergever:
Lieve Ashley, vanmorgen in bed jouw verhaal gelezen. Prachtig, ik merk dat je het ook leuk vindt om zo'n verslag te schrijven. Heel uitgebreid, zodat we een goede voorstelling van jouw leven daar kunnen maken.
Het lijkt qua insecten wel een beetje op onze ervaringen in Nicaragua toen wij daar woonden.
Ook de vis met alles erop en eraan klinkt bekend -
01 Maart 2016 - 09:05
Coby Viergever:
Lieve Ashley, vanmorgen in bed jouw verhaal gelezen. Prachtig, ik merk dat je het ook leuk vindt om zo'n verslag te schrijven. Heel uitgebreid, zodat we een goede voorstelling van jouw leven daar kunnen maken.
Het lijkt qua insecten wel een beetje op onze ervaringen in Nicaragua toen wij daar woonden.
Ook de vis met alles erop en eraan klinkt bekend -
01 Maart 2016 - 09:05
Coby Viergever:
Lieve Ashley, vanmorgen in bed jouw verhaal gelezen. Prachtig, ik merk dat je het ook leuk vindt om zo'n verslag te schrijven. Heel uitgebreid, zodat we een goede voorstelling van jouw leven daar kunnen maken.
Het lijkt qua insecten wel een beetje op onze ervaringen in Nicaragua toen wij daar woonden.
Ook de vis met alles erop en eraan klinkt bekend
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
